Schistocystis

Wynicowanie pęcherza moczowego, u dzieci, jest złożonym wada. Z tego rozwiązania przednią ścianę tego ciała i leży przed jej ściany brzucha oddzielone nieobecny. W wyniku rozszczepienia zewnętrznych narządów płciowych, spojeniu łonowym i cewki moczowej. Błony śluzowej pęcherza wybrzuszenia na zewnątrz przez uszkodzonej ścianki brzusznej. Moczowodów znajdują się w terenie otwartym pęcherza, ponieważ mocz jest stale wypływać. Wymiary samym miejscu może wynosić 3-10 cm.

Jak powszechne jest takie naruszenie?

Warto zauważyć, że exstrophy pęcherza odnosi się do chorób somatycznych i występuje rzadko. Zgodnie z literaturą, naruszenie nie obserwuje się więcej niż 1 godzinę w 3000-5000 noworodków. W tym przypadku, chłopcy są znacznie bardziej powszechne - około 2-6 razy.

Wraz z rozwojem choroby jest najczęściej diagnozowana współistniejących zaburzeń, takich jak przepuklina pachwinowa i wnętrostwo.

Jak leczyć i jaki wynik?

Jedynym sposobem leczenia jest operacja. W przypadku jej braku, około połowa dzieci nie żyją do 10 lat, a około 75% umiera w ciągu 15 lat. W takim przypadku, główną przyczynę śmierci dzieci w wieku wznosi zakażenia dróg moczowych, które prowadzą do rozwoju przewlekłego odmiedniczkowe zapalenie nerek, niewydolności nerek. W niektórych literaturze pojawiła się informacja, że nie operowanych przeżył i 50 lat, ale w takich przypadkach, zwiększa prawdopodobieństwo zachorowania na raka.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty, operacja usunięcia Wynicowanie pęcherza moczowego, zwłaszcza dziewczęta powinny być prowadzone w dzieciństwie - w 1-2 lat. W tym przypadku, operacja powinna wykonać następujące zadania:

tworząc zbiornik do przechowywania moczu;
profilaktyka zakażeń układu moczowo-płciowego;
wykluczając możliwość traumatyczne błonę śluzową otwartej pęcherza;
Tworzenie się na zewnętrzne narządy płciowe;
utworzenie sztucznego cewki (u mężczyzn), który otwiera się kanały pęcherzyków nasiennych.

Należy zauważyć, że wielkie znaczenie badania przedoperacyjne, która zazwyczaj obejmuje ocenę czynności nerek, morfologii krwi, urografii, ultradźwięki, kolonoskopia, badanie baru. Po wyniku działania ocenia się stosując badaniu radiologicznym.