Po szczepieniu przeciwko błonicy

Błonica - choroba zakaźna spowodowana przez Corynebacterium diphtheriae mikroorganizm. Choroba jest bardzo trudne. U małych dzieci, choroba jest często rozwój charakterze huraganu, co stwarza realne zagrożenie dla życia. Aż do 1923 roku, kiedy to został wynaleziony przez antytoksyny, błonica stał się śmiertelne dla prawie połowie przypadków. Obecnie w krajach uprawiających uniwersalny szczepienia, choroba ta jest dość rzadkie. Prawidłowo szczepienie nie gwarantuje pełnej ochrony przed zakażeniem, ale zmniejsza ryzyko o 95%.

Jak dbać o dziecko w trakcie i po szczepieniu przeciwko błonicy

Błonica surowicy podaje się zazwyczaj w kompleksie szczepionka DTP (preparatami do immunizacji przeciw tężcowi i krztuścowi) lub DSA (tylko w przypadku tężca leku). Drugie rozwiązanie jest bardzo lekki i jest stosowany w przypadkach, gdy dzieci nie tolerują leków składowych krztuścowi. szczepionka błonicy jest uważana za jedną z najbardziej low-reaktywna. Przez wiele dziesięcioleci, obserwacje kliniczne nie wykazały ani jednego przypadku poważnych powikłań, takich jak wstrząs anafilaktyczny lub zaburzenia neurologiczne po szczepieniu przeciwko błonicy. Jednak wraz z wprowadzeniem szczepionki, aw trakcie okresu adaptacyjnego należy przestrzegać pewnych zasad:

Szczepienia powinno być wykonane na czczo i ruch jelit;
Dziecko ma być zaszczepiona, to powinny być w pełni zbadane i całkowicie zdrowe. Nie można wprowadzać dziecko cierpi narkotyków resztkowych objawów przeziębienia lub po przeziębieniach mając wysoką temperaturę ciała;
Rodzice mają obowiązek zapytać rodzaj preparatu, który zamierzasz wprowadzić okruchy. Obecnie stosuje się środek konserwujący w Rosji szczepionki pakowane w szklane fiolki do wielu dawek każdego z nich i preparatów środków konserwujących, dozowanych w jednorazowych strzykawkach. Druga opcja jest uważane za bezpieczniejsze pod względem skutków ubocznych, ale jego trwałość jest bardzo ograniczona;
Lek wstrzykiwano w mięsień uda lub pod łopatki, to jest w tych miejscach, w których ryzyko narażenia na działanie substancji czynnej w tkance podskórnej minimalne;
Po szczepieniu przeciwko błonicy należy opuścić klinikę pokoju tak szybko, jak to możliwe, aby uniknąć kontaktu z chorymi dzieciak dzieci i zmniejszyć możliwość zakażenia z przeziębieniem. Jednak bezpańskie zbyt daleko od placówki medycznej nie oznacza, że w przypadku alergii, aby móc szukać pomocy w nagłych wypadkach. Najbardziej rozsądne postępowanie po około pół godziny na spacer niedaleko kliniki;
W ciągu tygodnia po szczepieniu przeciwko błonicy dziecko potrzebuje delikatny. Jego kontakty z obcymi powinna być ograniczona. Zapewnić dziecka lekkie posiłki i obfite ciepły napój.

Efekty uboczne, które występują po szczepieniu przeciwko błonicy

Wprowadzenie błonicy surowicy rzadko powoduje komplikacje po zabiegu, ale zwykle istnieje niewielka niedyspozycja. Normalne objawy:

Zaczerwienienie, ból i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia słabe strefy. Jeżeli w miejscu wstrzyknięcia po podaniu szczepionki przeciwko błonicy pojawił się guz, co oznacza, że lek został wprowadzony błędnie, a większość z nich jest gromadzony w podskórnej warstwy tłuszczu. Edukacja będzie powoli rassasyvatsya- jego całkowite zniknięcie może potrwać miesiące. Sytuacja nie jest niebezpieczna dla zdrowia, ale należy uważać, aby nie uszkodzić powierzchni wybojami (na przykład podczas kąpieli) i upewnij się infekcji;
Osłabienie, senność, zmęczenie. Wynika to z organizmu zwalczania wstrzyknięciem toksyny oraz proces produkcji antytoksyny;
Zaobserwowano niewielki wzrost temperatury, która występuje natychmiast po zabiegu. Eksperci uważają, że ciepło zakłóca powstawanie odporności, i poradził mu, aby zestrzelić. Odnośnie nadaje się do tego leku, proszeni są o skonsultować się z pediatrą. Jeżeli temperatura wzrosła po szczepieniu przeciwko błonicy, nie od razu, ale w drugim lub trzecim dniu, to jest objawem infekcji w innej choroby. Dziecko powinno natychmiast udać się do lekarza.

Na pytanie, czy wprowadzenie przeciw błonicy serum na dziecko, jego rodzice muszą decydować o sobie. Oczywiście, w tej sprawie powinny skonsultować się z lekarzami, biorąc pod uwagę stan zdrowia dziecka, a ważą „za” i „przeciw”. Jednakże, biorąc pod uwagę względną nieszkodliwości szczepionek i poważnego zagrożenia dla życia dziecka, które może wystąpić w przypadku zakażenia, najprawdopodobniej konieczne jest, aby zgodzić się na szczepienie.