Dlaczego nie możemy świętować 40 lat?

Tam wśród wielu w naszym życiu dat i liczb, takich, które powodują panikę i zabobonny awe w ludzkiej duszy. Z nich są związane z różnymi wierzeniami, są one uważane magicznych atrybutów, są one po prostu boi i spróbować, jak to możliwe, przynajmniej wspomnieć o tym głośno. Jeden z tych magicznych liczb i czarny jest uważana za liczbę 40. Wiele osób nawet twierdzą, że powodem nie można świętować 40 lat ani człowiek, ani tym bardziej dla kobiet. Co wtedy sól, spróbuj dowiedzieć się teraz.

Dlaczego nie możemy świętować czterdzieści lat?

Tak, to czy jest możliwe lub jest to niemożliwe, aby uczcić 40 lat i dlaczego? Aby rozwiązać ten trudny i kontrowersyjny problem, najpierw zwrócić się do doświadczeń swoich przodków. W wierze chrześcijańskiej, to na czterdziestym dniu ostatecznym pożegnaniem duszy zmarłego krewnego. Uważa się, że wiele czasu Bóg decyduje o jego losie i definiuje ją w niebie lub piekle. Z tego wynika, że liczba 40 jest związany ze śmiercią, a ona zawsze przestraszony nam ich niepewności.

Potwierdzenie ponury wartość 40 występuje również w głównej księdze Biblii chrześcijańskiej. Na przykład Mojżesz i Żydzi 40 lat wędrówki na pustyni przed wejściem do progu Ziemi Obiecanej. Chrystus po swoim chrzcie pościł przez 40 dni pobytu na pustyni. Pustynia w umysłach wielu ludzi kojarzy z miejscem smutku i smutek, lub samej śmierci. I w większości przypadków post jest postrzegane jako coś nudnego. Dlatego Europejczycy uważali, że jest to niemożliwe z okazji czterdziestej rocznicy.

Ponadto olej w ognisku wlać różne Magiciany, czarnoksiężnicy wróżbitów i szamanów. Gdy jeden z członków tego wspaniałego brata pytanie, czy możliwe jest, aby świętować urodziny 40 lat, powiedział, że nie jest zalecane. A kiedy został poproszony, aby udowodnić swoją tezę, a następnie atomowym mgłę o tym co rzekomo po wiek czterdziestu duszy ulega energię śmierci. Więc baw się w tym dniu, to jest to, że taniec na własnym pogrzebie. Brad, oczywiście, ale nigdy nie wiadomo.

Czy to możliwe, aby uczcić 40 lat, według psychologów

Ale psychologowie z opinią szamanów i religii nie zgadzają. Na pytanie, dlaczego nie możemy świętować swoje 40-lecie, potrząsają ramionami i twierdzą, że jest to sprawa prywatna. Wszystko zależy od tego, czego oczekujesz od tego dnia. Ponieważ podobne przyciąga podobne. Będą musiały czekać na brudne sztuczki, nie zawaham się oświadczyć. I starają się stworzyć świąteczny nastrój, więc wakacje w domu i osiedlenie. Jednocześnie psychologowie nie polecam wspomnieć Dnia liczbę 40, a pogratulować urodzin do końca 39. roku życia.

Czy 40-letni mężczyzna powiedzieć?

Na ogół tak, ponieważ silny połowa ludzkości do wszelkiego rodzaju przesądów odnosi się pobłażliwie, uważając ich opowieści dla dzieci lub osób o słabym sercu głupie kobiety. Ale wśród nich są ludzie, którzy obawiają się o swoje życie i zdrowie. Jeden starszy człowiek był kiedyś pytanie, czy mężczyźni 40 lat lub znak wciąż wolą tego nie robić? W odpowiedzi, opowiedział całą historię, stało się z nim w dniu jego czterdziestej rocznicy.

Do tego pamiętnego dnia nie nie wierzyć w nic i myślę, że to wszystko bzdury i babskie opowieści. W godzinach wieczornych, kiedy nasz bohater wrócił do domu z pracy, jego żona pokryta eleganckim stole w gości przyszli najbliżsi krewni i najlepszych przyjaciół. Urlop był sukcesem. To prawda, że niektórzy goście do zgryzienia żart, jak mówią, nie mów, 40 lat, można umrzeć. Ale bohater okazji ten młody człowiek wychowany na śmiech i walcowane na uroczystości. Już rozproszony w nocy. Właściciele zmęczone i szczęśliwe iść spać, dobra, jutro jest sobota, wyjście. środkowy urodziny nocy obudził silnego pragnienia i postanowił udać się po cichu do kuchni, ale podniósł się jako boleśnie uderzył głową o coś twardego. Czy to możliwe, aby świętować czterdzieści lat Leżał przez chwilę, a potem sięgnął wokół dłoni i zrozumiał, że nie leży na łóżku, a wewnątrz drewnianym pudełku. Wokół ciemno i cicho. „Umarłem” - błysnęło niepokojącą myśl. Od panicznego przerażenia mężczyzna krzyczał na całe gardło raczej dużych i zaczął starając się pokonać dłonie na drewnianych ścian. Nagle jasne światło przyszło na, a tam była blada jak ściana, przerażoną twarz żony. „Co pan tak krzyczy?” „Ja żyję!” - krzyknął jeszcze głośniej człowieka ze szczęścia. Okazało się, że zwrócił się niewygodnie w swoim śnie i spadła do niskiego łóżku pod stojąca obok drewnianego biurka, co wydawało się w ciemnej trumnie. To jest historia. Więc czy jest to możliwe lub niemożliwe, aby oznaczyć swoje 40-lecie, to warto.