Syndrom kompulsywnych ruchów u dzieci

Jakie są nachalne ruchu u dzieci?

Działania w tym zespole może być dość zróżnicowane, ale wśród najczęściej są:

• Ssanie palców;
• Częste i wytrzeć powąchać;
• paznokcie Obkusyvaniya;
• Szlifowania zębów (bruksizm);
• Kiwając głową;
• Machać kończynami lub monotonne kołysanie całe ciało;
• Wyrywanie skórę;
• Skurcze narządów płciowych (chłopcy);
• Bezsensowny długi do mycia rąk;
• ciągnięcie za włosy, nawijanie nici na palec, i tak dalej. d.

Obsessive ruchu u dzieci są zwykle nieszkodliwe, nie powodują poważne obawy i są uważane za naturalny etap rozwoju. Najczęściej zespół idzie w miarę upływu czasu bez interwencji medycznej.

Przyczyny kompulsywnych ruchów u dzieci

W odróżnieniu od kleszczy, które często mają charakter neurotyczny, powoduje kompulsywne ruchy dzieci yavlyayutsyasugubo psychologiczny. Powtarzające się działania mogą być spowodowane przez:

• Psychotrauma ostre efekty krótkoterminowe;
• Przedłużone przeciwności emocjonalne.

Najbardziej podatne na to zaburzenie, dzieci z rodzin dysfunkcyjnych, ciągle żyje w stanie napięcia. Warunkiem koniecznym dla rozwoju ruchów obsesyjno-kompulsyjne mogą stać się częste skandale i kłótnie rodziców, dyktatorski (wymagający nieracjonalnie ścisłe) lub wydaniem styl rodzicielstwa, nadopiekuńczość lub obojętny stosunek do dziecka. Ponadto występowanie takich zaburzeń są często związane ze zmianami w stylu życia i przepisami: .. Zmiana miejsca zamieszkania, rejestrując się w przedszkolu lub szkole, itp Czynniki te często powodują stres, zwłaszcza w rozpieszczone dzieci, a dzieci ze słabym typem układu nerwowego ,

Prawdopodobieństwo choroby jest nieznacznie większa u dzieci, które miały urazami mózgu. Zagrożone są dzieci z historią obecnego OUN, choroby zakaźne (w tym gruźlicy), przewlekłe choroby narządów wewnętrznych (reumatyzm dzieci, choroby serca, itd.). Wszystkie te choroby prowadzi do zubożenia układu nerwowego, zmniejsza ochronne ciała i ostatecznie nawet błahe na pierwszy rzut oka, sytuacja może być na ograniczonej próby dzieci.

Rozpoznanie obsesyjnych ruchów u dzieci

W przypadkach, gdy zespół ruchy kompulsywne jest wymawiane, w wyniku urazu lub zaburza normalną aktywność dziecka, wskazane jest, aby zobaczyć się ze specjalistą do dalszego dochodzenia. Konkretne badania i analizy, które pozwalają zdiagnozować ten warunek nie istnieje, ale lekarz może wykluczyć inne zaburzenia i choroby.

Wyrażone ruchy kompulsywne zespół występuje częściej u dzieci z opóźnionym rozwojem poznawczym, ale może również wystąpić w zupełnie zdrowego dziecka. Choroba najczęściej dotyka chłopców, a pojawienie się pierwszych objawów jest możliwe w każdym wieku. Jednocześnie systematycznie powtarzalny ruch może wskazywać na obecność zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, zespół Tourette'a, trichotillomania, lub.

Pomimo wielkiego podobieństwa, obsesyjne ruchy pojawiają się zwykle u dzieci do dwóch lat, podczas gdy zespół Tourette'a rozwija się w 6-7 roku życia. W przeciwieństwie do kleszczy, specyficznych dla ostatnich obsesyjno ruchy powtarza się już i można zwiększyć, jeżeli dziecko jest w stresie lub napięcia. Warto zauważyć, że ten typ powtarzalnych ruchów często absolutnie nie przeszkadza pacjentowi, gdy silnik i tiki wokalne są powodem do reklamacji.

Metody leczenia obsesyjnych ruchów u dzieci

Podlega terminowe diagnozy i właściwego leczenia obsesyjnych ruchów u dzieci mają swoje konsekwencje. Najbardziej skuteczne jest połączenie terapii lekowej i sesje psychoterapeutyczne neurologa z psycholog dziecięcą. Należy zauważyć, że zaprzestanie wykonywania powtarzalnych zadań nie jest powodem do przerwania leczenia, a objawy nerwicowe mają tendencję do zanikania przemian i odnowione. Czas trwania leczenia ruchów obsesyjnych wahała się od 6 miesięcy do kilku lat.

Kilka porad dla rodziców

Reagować na ruchy natrętne cicho ale uważnie. Potraktujcie to jako pragnienie dziecka coś powiedzieć, bo rzeczywiście tak jest. Daj dziecku zrozumieć, że można zauważyć jego działania, ale nie nadmuchać z tym problemem. Jeśli to nie jest ograniczone do siebie, grzecznie zapytać, co to było. Wyjaśnij, że to może się zdarzyć każdemu, kto jest bardzo zmęczony, zbyt nerwowy czy chce coś powiedzieć, ale się boi. Nie karcić dziecko, zwłaszcza w obecności innych, nie skupia się na swoich działań, a zwłaszcza nie wymówek za swoje zachowanie przed ludźmi - zbyt wiele uwagi tylko pomaga utrwalić objawy. Często chwalić swoje dziecko, podsycane przez jego wiary w siebie.

Ignorując nie jest również opcja situatsii- bardziej uzasadnione, aby spróbować odciągnąć dziecko, aby przełączyć jego uwagę na coś innego: aby prosić o pomoc, aby powierzyć ważne zadanie. Zanim zarejestrujesz się na konsultację z psychologiem, omówić sytuację ze swoim dzieckiem, zapytać, co sądzi na ten temat. Czasami serce do serca rozmowy wystarczy stres znika, a wszystkie problemy odeszli sami.

Wideo: Leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjne u dzieci! OCD [Matzpen]

Wideo: zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne.