Młodzieży psychologia

Jeśli czytasz ten artykuł, to prawdopodobnie Cię jako rodzice dobrze znają uczucie, gdy Twoje dziecko wyrosło na 11-12 lat nagle przestaje być zrozumiały i opanowania. Nie wiem, co więcej niż twoje słowa lub działania spadnie mu do gustu, a które - boli, a teraz sami są często urażony. Wydaje się oczywiste, że to jest tak bolesny proces początkowej dorosłości, wyrażenie „dojrzewania” jest znany wszystkim. To jest właśnie to, co naprawdę dzieje się w tym czasie w głowie i w sercu moim ukochanym dzieckiem, aw tym przypadku rodzice zachowują - otwartym pytaniem.

Psychologia dzieci i młodzieży psychologii są zasadniczo różne od siebie. Dziecko jeszcze nie doświadczył takich gwałtownych zmian fizycznych, które są „po cenach dumpingowych” na nastolatka.

Psychologia współczesnego nastolatka

Zwłaszcza młodzieży psychologia, przede wszystkim, i są podyktowane tych zmian fizycznych, lub prościej, okres dojrzewania. I psychologia dziewcząt i chłopców nie różni się zbytnio, poza tym, że dziewczęta wszystkie procesy odbywają się nieco wcześniej. Fizycznie, chłopcy i dziewczęta są coraz bardziej różnią się od siebie, ale problemy psychologiczne - ogólny i nie zależy od płci. Nigdzie szczepione pryszcz na nosie, zmiany kształtu ciała nękana myśli o płci przeciwnej - to nie wszystko „plaga”, z którą spotkałem wczoraj beztroskie dziecko. Psyche zmaga się z tych wszystkich nowych rozwiązań, a wiek przychodzi kryzys psychologiczny. Jego atrybutami są:

zwątpienia, jego wygląd, silne zaniepokojenie opinii innych;
„Boyish” - kategoryczny w swoich orzeczeniach, samodzielność;
wahania w zachowaniu i polaryzacji psychikę kombinacji uwagi i obojętność i nerwowej na nieśmiałość, towarzyskość i zamkniętym, snu i cynizm itp.;
pragnienie, aby uzyskać maksimum informacji na temat interesów z szybko poruszających się obiektów zainteresowania, niesystematyczne.

Zwykle w okresie dojrzewania dzieci są często w konflikt z rodzicami, starając się bronić swojej niezależności i dorosłości. Ale faktyczny brak niezależności społecznej jeszcze nastolatką często sprawia, że rodzice bardzo trudne do zatrzymania próby dziecka do osiągnięcia „równości” z osobami dorosłymi. Jednakże, sztywność, krytyka i opiekuńczy - są to środki, które muszą być dozowane bardzo rozsądne, gdy ma do czynienia z nastolatkiem. W przeciwnym razie może trzeba wiedzieć, jak to jest - być rodzicem trudnego nastolatka.

Psychologia trudnej młodzieży

Zgodnie z ogólną zasadą, trudno uwierzyć nastolatków, którzy silnie przejawia się w zachowaniu negatywnych cech osobowości: agresja, okrucieństwo, podstęp, chamstwa, etc. Statystyki mówią, że „trudnych” nastolatków dorastających w rodzinach alkoholowych, rodziców z ciężkimi zaburzeniami psychicznymi przebywających w ciężkiej atmosferze psychicznego. Jednak żaden widocznie decorous rodzina nie jest odporny na to, że dziecko będzie trudny nastolatek - to może się zdarzyć, jeśli rodzice na przykład mocno dystansują się od dziecka, albo odwrotnie, kontrolować każdy jego ruch. Można powiedzieć, że wszystkie skrajności w zachowaniu rodziców prowadzi do tego, że nastolatek szczególnie boleśnie świadomy swojego wieku i kryzys psychologia wychowawcza nastolatków mogą zacząć zachowywać aspołeczne, pokazując w ten sposób protest przeciwko „złym” leczenia niego. Psychologia zachowań „trudnych” nastolatków ma swoje własne cechy, które odróżniają je od „zwykłych” dzieci, więc podnoszenie „trudnych” nastolatków, rodzice nie powinni polegać wyłącznie na swoim doświadczeniu i intuicji. profesjonalny psycholog nie będzie zbędne.

Psychologia rozwoju i edukacji młodzieży - jest nauką, a rodzice muszą traktować to z najwyższą powagą. Cokolwiek dziecko dorasta - przychylne lub „trudne”, należy pamiętać, że przeżywa trudny okres swojego życia, starają się go zrozumieć i nie zaniedbywać rady profesjonalistów - nauczycieli i psychologów. Powodzenia i harmonia w rodzinie!