Psychologia starzenia

To samo w sobie jest obarczona psychologii starości? Ludzi rocznie ulega nie tylko fizjologiczne zmiany, ale również psychicznego. Większość ludzi w podeszłym wieku stają się pedantyczny Petty maloinitsiativnymi. Chociaż, jak zauważył psychologów, starość, każdy osobowość przebiega w różny sposób.

Psychologia starzenia się i starości

Starość w psychologii - jest to proces biologiczny charakteryzują prawidłowości jego natury. Przejawia się to od czasu zakończenia wzrostu organizmu. Jest to niemożliwe, aby powstrzymać to zjawisko, ale nikt nie zabrania go zwalniać.

Uważa się, że okres starczy przychodzi po człowieka 75 lat. Należy zauważyć, że rozróżnienie:

przedwczesne starzenie spowodowane niczym więcej niż choroby, negatywny wpływ na środowisko, złe nawyki pozostawi ślad w organizmie człowieka;
Charakteryzuje powolnych zmian fizjologicznych, w których aż do sędziwego wieku, osoba zachowuje jasność umysłu i zainteresowaniem w otaczającej rzeczywistości;
Zazwyczaj starzenie się, co jest wyraźną oznaką spowolnienie procesów metabolizm, Zmiana pamięci, zmniejszona sprawność serca i tak dalej.

Jeśli mówimy o negatywnych konsekwencjach starości, psychologia rozwojowa Należą do nich:

zmiany intelektualne. Występują trudności w nauce nowego materiału, zdolności adaptacyjnych do okoliczności.

emocjonalny. Może to być silny podniecenie nerwowe, pociągający za sobą płaczliwość, smutek. To spowodowane głównie powszechne (np oglądając film).
Zmiany w naturze. Nie wyklucza możliwość zmiany życia motywacji.

Chociaż osiągnięcie starszych nie znaczy, że życie nie będzie nic jaśniejsze. Wiele osób będzie zapisać się do „umierania” woli izolować się od świata i cierpiących niższości społecznej.