Freud - psychoanaliza

Kto by polemizować z faktem, że jest to niemożliwe do przecenienia wpływu Freuda na rozwój psychologii jako nauki? Ten człowiek studiował wszystko, co jest możliwe, ale to jest naprawdę fundamentalna wkład do filozofii Freuda psychoanaliza wprowadzono osobowość, w rzeczywistości jest to teoria ta została opracowana. Następnie metodę rafinacji A. Adler, K. Jung, jak i neo-Freudians Fromm, G. E. Sullivan, Karen Horney i J. Lacanowi. Do tej pory techniki psychoanaliza są szeroko stosowane w psychologii do rozwiązywania problemów samostanowienia i korekty jednostki.

Pojęcie psychoanalizy

Ponad sto lat psychoanalizy wystąpił ani jednej szkoły i kierunek. Główne szkoły przyjęty do:

klasycznej teorii Freuda;
ego psychologię;
sepf Lacana psychologię;
psychoanaliza strukturalny Kohut;
intersubiektywna podejścia;
intersubiektywna psychoanaliza;

Ponadto, sam psychoanaliza można podzielić na trzy obszary:

Psychoanalityczna teoria osobowości - pierwszy i jeden z najważniejszych idei rozwoju człowieka w psychologii. Jest to zwykle brane pod uwagę w ramach klasycznej psychoanalizy Freuda, ale może być stosowany dla każdego z jego pochodnych. Na przykład, w psychologię analitycznego Jung lub poszczególnych psychologię Adler.
Psychoanaliza jest traktowane jako metod badawczych i ukrytych motywów ludzkiego działania, które przejawia się w wolnym związku wyrażonej przez pacjenta. Ten aspekt jest podstawą filozofii psychoanalizy Freuda.
I oczywiście, nowoczesna psychoanaliza jest postrzegana jako metoda leczenia różnych zaburzeń psychicznych, wynikające z konfliktu między pragnieniami a rzeczywistością.

Freuda cele psychoanaliza mechanizmów ochronnych koncepcje zostały wprowadzone (podstawienie, sublimację negacją, etc.), kompleksy (oedipus, Elektra niższości kastracji) psychoseksualne etapach rozwoju (ustne, odbytnicze, falliczna utajony, płciowych). Freud opracował również topograficznej i strukturalnej model psychiki. Topograficzne model zakłada istnienie świadomości i służb nieprzytomności i strukturalne wskazuje na obecność trzech składowych - ID (nieświadome), ego (świadomość) i superego (Stowarzyszenie wewnątrz człowieka).

Nieprzytomny w psychoanalizie

Freud zaproponował w obu modelach psychikę dał większej roli nieświadomego (ID), który jest podstawą moc jednostki. Element ten zawiera wrodzone instynkty która powoduje u ludzi stara się zaspokoić potrzeb naturalnych i przyjemność. Freud uważał, że nieświadomość jest najbardziej ambitna część ludzkiej psychiki. Że popycha ludzi do wytworzenia pożądanego za wszelką cenę, zmuszając do wysypki i aktów bezprawnych. Gdyby nie to, dla innych częściach psychice, byłoby żadne zasady i przepisy istniały w społeczności, oni po prostu nie może funkcjonować.

Na szczęście, nieświadome elementy zrównoważonego świadomego ego i superego, które pozwalają odroczyć wykonanie instynkty odpowiednim przypadku (ego) lub nawet wprowadzenie zakazu wykonywania, ponieważ nie spełniają norm lub ideały (superego). Uważa się, że Freuda nieświadomości (Id) i najwyższy poziom świadomości (Superego) to w sprzeczności, a zatem psychoanaliza krótki Napięcie DC. Nerwic i kompleksy. Nawiasem mówiąc, właśnie z powodu tej cechy psychiki, Freud powiedział, że wszyscy ludzie są neurotyczne jak instynkty nigdy nie będzie pasował doskonałą reprezentację osoby.

Mimo powszechnego psychoanalizy, dla celów praktycznych, krytycy, że jest zbyt dużo. Oświadczenie wielu irytujących Freuda o sondażach nerwic, inni nie akceptują ideę nieświadomości, osoby sterującej, inni postrzegają wrogość psychoseksualnej teorii rozwoju człowieka. Pokrótce wszystkie roszczenia do psychoanalizy Freuda można podsumować następująco - usprawiedliwia wszelkie działania człowieka, odwołując się do instynktu, zabierając pragnienie osoby do pracy nad sobą w celu uniknięcia negatywnych tendencji.