Prawo Webera - Fechnera

Prawo Webera - Fechnera jest najważniejszym odkryciem w dziedzinie psychofizyki, co pozwala nam scharakteryzować fakt, że, jak widać, nie jest w stanie oprzeć się wszelkiego rodzaju było charakterystyczne, mianowicie, uczucia człowieka.

Podstawowe psychofizyczny prawo Webera - Fechnera

Przede wszystkim uważamy za najważniejsze elementy tego wyrażenia. Prawo Webera - Fechnera mówi, że intensywność doznań osoby jest proporcjonalna do logarytmu natężenia bodźca. Nie trzeba dodawać, że po raz pierwszy takie sformułowanie prawa Webera - Fechnera brzmi przerażające, ale w rzeczywistości, to całkiem proste.

Powrót w 19 wieku uczony E. Weber był w stanie wykazać za pomocą kilku eksperymentów, każdy nowy bodziec, aby człowiek był w stanie postrzegać go jako różne od poprzedniego musi mieć różnicy z poprzednim wariantem o kwotę, która jest proporcjonalna do pierwotnego bodźca.

W co najmniej dwóch elementów, które można otrzymać jako prosty przykład tego zastrzeżenia, o pewnej wadze. Że człowiek może postrzegać je jako inny masy, drugi musi być inna na 1/30.

Innym przykładem jest światło. Aby ludzie widzieli różnicę w świetle dwóch żyrandoli, ich jasność powinna różnić się o 1/100. Tj świecznik 12 światła będą się nieco różnić od tego, do której dodano tylko jeden, a świecznik z jednej żarówki, do którego dodaje się drugi, daje znacznie więcej światła. Pomimo faktu, że i dodać, że w obu przypadkach tylko jedno światło postrzegane różnice w zasięgu jest inna, ponieważ ważne jest, stosunek pierwotnego bodźca, który następuje.

Prawo Webera - Fechnera: Formuła

Sformułowanie, że rozważaliśmy powyżej, jest wspierany przez specjalną formułę, która wyraża działania psychofizyczną prawo Weber - prawa Fechner. W 1860 roku, Fechner był w stanie sformułować ustawę, która stwierdza, że siła uczucie p proporcjonalny do logarytmu natężenia bodźca S:

P = k * log {S} {S_0}

gdzie S_0 - wartość odzwierciedlającą intensywność bodźca: jeśli S

Dla zrozumienia prawa jest szczególnie ważne jest pojęcie tzw próg ustawiony w procesie badań psychofizycznych.

Uczucie Progi prawo Webera - Fechnera

Następnie stwierdzono, że natężenie prądu bodziec wymagany do osiągnięcia określonego poziomu osoby mają okazję poczuć jego skutki. Ten niewielki wpływ, co daje uczucie ledwo zauważalny, zwany niższy próg czucia.

Jest to poziom ekspozycji, po którym wzrost w sensie nie jest już w stanie się rozwijać. W tym przypadku mówimy o górnego progu czucia. Wszelkiego rodzaju uderzenia osoba czuje się tylko i zakres pomiędzy tymi dwoma środkami, które ze względu na nazwę zewnętrznego progów sensację.

Nie możemy powiedzieć, że pokrywają się w pełnym znaczeniu tego słowa między intensywności doznań i podrażnień i nie ma być Prawo Webera Nie może nawet zakres pasma zabronionego. Jest to łatwe do sprawdzenia przykład: wyobraź sobie, że podniósł torbę i oczywiście ma pewną wagę. Po tym możemy umieścić w papierowej torbie. W rzeczywistości, waga worka zwiększa się, ale ludzie nie czują takiej różnicy, mimo że leży w strefie między dwoma progami.

W tym przypadku mówimy o tym, że stymulacja wzrostu jest zbyt słaby. Kwota, o którą zwiększa podrażnienie, zwany próg wyróżniającą. Wynika stąd, że podrażnienie zbyt małej intensywności podprogowej odrębności i ze zbyt silnego - nadkrytycznym. Poziom tych parametrów w zależności od podatności rozróżnienia - czułość rozpoznać czy wyższy próg dyskryminacji, odpowiednio, poniżej.