„Bezkontaktowy dziecka” - jak nauczyć się być przyjaciółmi?

Niektóre matki są bardzo ustaivayte gdy ich dzieci nie ciągnąć się na spacer na ulicę, ale wolą pozostać w domu z nią i spokojnie bawić się zabawkami lub oglądania telewizji. Ale kiedy się na plac zabaw z dużą ilością dzieci, starają się unikać kontaktu z nimi i jest wciśnięty tylko wobec matki, szukając ochrony przed tym tłumie niemowląt. Taka alienacja i niechęć do komunikowania się z innymi ludźmi jest nazywany bezdotykowy jest oznaką problemów w edukacji i psychicznego rozwoju dziecka.

Aby rozwiązać ten problem, należy najpierw znaleźć przyczynę, ponieważ nie może być kilka:

• Cechy charakteru;
• niezdrowy klimat psychologiczny w rodzinie (alkoholizm rodziców, rozpad rodziny, sprzeczności w edukacji pomiędzy członków rodziny);
• poczucie niższości w obecności wad fizycznych lub mowy;
• Neuropatia - wrodzona nerwowość dzieci;
• brak miłości i uwagi, zwiększone zapotrzebowanie ze strony rodziców;
• brak doświadczenia w komunikacji;
• chorób neuro-psychiatrycznych, takich jak padaczka, schizofrenia, wcześnie autyzm;
• W zależności od formacji rodziców dziecka, zastraszyć obcych.

Dlatego też, jeśli zauważysz, że Twoje dziecko jest częścią innych ludzi, należy udać się do specjalistów badań: logopeda, psycholog lub neuropsychiatra. Jeśli możesz pomóc mu nauczyć się nawiązać kontakt i zaprzyjaźnić się z psychologicznego rozwoju dziecka jest wszystko w porządku, rodzice znaleźć przyczynę braku kontaktu.

Jak pomóc bliskość do dziecka?

• rozszerzyć krąg przyjaciół i dzieci;
• odwiedzić nowe miejsca (jest lepiej zacząć nemnogolyudnyh);
• więcej chwalić dziecko na sukces, zwłaszcza, gdy ktoś;
• stworzenie sytuacji sukcesu: po pierwsze, daje dość łatwe zadanie, a po jego pomyślnej realizacji, dają podobny, ale bardziej skomplikowane, należy ją wspierać na początku;
• wcisnąć dziecku poznać, aby rozpocząć wprowadzanie go samodzielnie z kimś, to lepiej idź do kraju wraz z rodziną, gdzie są dzieci w tym samym wieku z twego;
• zwiększyć liczbę przyjaciół dziecka stopniowo: najpierw to będzie mało, a 2-3;
• Naucz dziecko grać: najpierw wyjaśnić mu zasady prostej grze partyjnej, bawić się z nim sam, dziecko zaczęło czuć się pewnie w nich;
• zorganizować grę na miejscu (upewnij się, że reguły są dobrze znane dziecku) ze wszystkich dzieci, po raz pierwszy swój udział w grze mieć pewność, następny dzień stałeś tylko obserwatorem i kontrolować grę na części;
• rozwijać te działania, w których dziecko jest udany (rysowanie, jazda na rowerze, bieganie, gra w piłkę);
• Znajdź ludzi podobnie myślących o jego hobby, takie jak zarejestrować się w okręgu;
• początkowo nie zostawiać dziecka samego z rówieśnikami: chronić i pomóc mu bardzo delikatnie, dyskretnie;
• Zapraszamy dzieci do odwiedzenia, zorganizować dla ich rozrywki, gry i traktuje kiedy dziecko będzie czuć się swobodnie z nich, można rozpocząć przechodząc do odwiedzenia;

• regulować relacje w rodzinie, możesz to zrobić kontaktując się z psychologiem rodzinnym;
• Organizować komunikację z dziećmi w różnym wieku.

Co najważniejsze, zrobić to wszystko powoli, obserwując stan emocjonalny dziecka, a przy pierwszych objawów dyskomfortu, zatrzymaj się.

Wcześniejszy start, aby rozwiązać problem braku kontaktu, tym łatwiej będzie dla Ciebie i dla Twojego dziecka. Ale warunkiem pomyślnego rozwiązania jest stworzenie rodzinnej atmosferze miłości, szacunku, zrozumienia i akceptacji dla dzieci jak oni.