Myślenia i inteligencji w psychologii

myślący i inteligencja w psychologii - terminów, które są bardzo blisko siebie w swej natury i odzwierciedlają różne aspekty tej samej koncepcji generalnej. Inteligencja - zdolność osoby do wykonania myślenia. Sposób myślenia - jest sam proces percepcji, reakcji i refleksji. A jednak istnieje różnica: myślenie charakterystyczne dla każdej osoby, ale inteligencja - nie.

ludzka inteligencja i myślenie

Do tej pory, nie ma jednej definicji inteligencji słowo i każdy ekspert jest nachylona do opisania go z pewną różnicą. Najbardziej popularna definicja inteligencji - zdolność do rozwiązywania zadań umysłowych.

W popularnym znany "sześcienny" Model D. Gilford inteligencja opisuje trzy kategorie:

Zawartość - co myślimy;
operacje - jak myślimy o nim;
Wyniki - co otrzymujemy w wyniku aktywności umysłowej.

To pokazuje, że stosunek myśli i intelektu jest bardzo blisko, inteligencja oparta jest na ludzkiej zdolności do myślenia. A jeśli myślenie produktywne daje rezultaty, to możemy mówić o inteligencji.

Co decyduje o rozwoju intelektu?

Jeśli nie rozważyć przypadki, w których naruszenie myślenia i intelektu są następstwem urazu lub choroby, w normalnych okolicznościach osoba z dzieciństwa rozwija inteligencja. Tempo jego rozwoju zależy od czynników wrodzonych, edukacji i środowiska, w którym rośnie.

Pojęcie „czynników wrodzonych” to dziedziczność, sposób życia matki w czasie ciąży (złe nawyki, stres, antybiotyki, itp.) Jednak to tylko określa początkowy potencjał i jego dalsze ścieżka określa, jak dobrze rozwinięte są początki inteligencji w nim. czytanie dziecko, analizowanie informacji, komunikowania się z rozwiniętych dzieci mogą rozwijać więcej inteligencji niż ci, którzy dorastają w niekorzystnym środowisku.