Syndrom sztokholmski

Termin „syndrom sztokholmski” został początkowo charakteryzuje tylko psychologiczny stan zakładników, przy której zaczynają współczuć z najeźdźcami. Później termin ten został szerzej stosowane i zostały użyte w odniesieniu do pchnięcia ofiary z napastnikiem w ogóle.

Stockholm Syndrome lub zakładnik Syndrome

Nazwa Sztokholmie syndrom Otrzymałem od kryminalistyk Nils Bidzherota, który użył go w swojej analizie sytuacji branie zakładników w Sztokholmie w 1973 roku. Chodziło o parę recydywistów, którzy zdobyli mężczyzna i trzy kobiety i pięciu dni odbędzie się je w banku, zagrażające ich życiu.

Zjawisko Wykryto zakładników zwolniony. Nagle, ofiara stanął po stronie najeźdźcy, a nawet starał się zapobiec policji, który przybył do przeprowadzenia akcji ratunkowej. Po tym, przestępcy poszły do więzienia, ofiara poprosił o amnestii dla nich i ich wspierać. Jeden z zakładników, rozwiodła się z mężem i dał przysięgę na wierność najeźdźcy, który groził jej życie te długie i straszne pięć dni. W przyszłości, obie zakładników zaręczyli najeźdźców.

Wyjaśnić niezwykłe rezultaty sądowej incydencie udało. Ofiar podczas dłuższy pobyt w tym samym obszarze z porywaczy stopniowo zaczął identyfikować się z najeźdźcami. Początkowo ta opcja jest ochronny mechanizm psychiczny, który pozwala wierzyć, że najeźdźcy nie ucierpi.

Kiedy rozpoczyna się akcja ratunkowa, sytuacja staje się niebezpieczna znowu: Teraz może zaszkodzić nie tylko najeźdźców ale wyzwolicieli, nawet przypadkowo. Dlatego ofiara bierze najbardziej „bezpieczny” Position - współpracę z najeźdźcami.

Niewola trwała pięć dni - w tym czasie mimowolnie nie jest dialogiem, ofiara zna sprawcę, staje się ona blisko jego motywów. Ze względu na sytuację na stres może być postrzegane jako sen, w którym wszystko jest odwrócone, a ratownicy w tej perspektywie może się wydawać naprawdę przyczyną wszystkich problemów.

Stockholm Syndrome gospodarstwa domowego

W dzisiejszych czasach rzadkością syndrom sztokholmski w relacjach rodzinnych. Zazwyczaj w takim małżeństwie kobieta cierpi przemocy ze strony męża, czując agresorem tę samą dziwną sympatię, jako zakładników dla najeźdźców. Podobne relacje mogą rozwijać między rodzicami i dziećmi.

Zazwyczaj syndrom sztokholmski w ludzi i myślenia „ofiary”. Jako dziecko, brakuje im uczuć rodzicielskich i opieki, widzą, że inne dzieci w miłości rodziny jest znacznie silniejsza. z tego powodu, że zostały utworzone w przekonaniu, że są one - obywatelami drugiej kategorii, przyciągając coraz kłopoty, nic dobrego nie zasługują. Ich zachowanie jest oparte na idei: mniej spierać się z agresorem, mniejszych wybuchów złości. Zazwyczaj, gdy ofiara jest w stanie wybaczyć tyrana, i Stockholm Syndrome domowego Sytuacja powtarza się nieskończoną ilość razy.

Pomoc z syndromu sztokholmskiego

Jeśli weźmiemy pod uwagę syndromu sztokholmskiego w ramach stosunków rodzinnych (najczęstszy przypadek), kobieta zwykle ukrywają swoje problemy z innymi, i szuka przyczyny agresja mąż. Kiedy próbowała pomóc, ona stoi po stronie agresora - męża.

Niestety, zmuszony do pomocy taka osoba jest praktycznie niemożliwe. Tylko wtedy, gdy kobieta będzie on ocenić rzeczywiste szkody wyrządzone przez jego małżeństwa, nielogiczny świadomi swoich działań i daremności nadziei, będzie on w stanie zrezygnować z roli ofiary. Jednak bez pomocy terapeuty do osiągnięcia sukcesu będzie to dość trudne, więc na wizytę u specjalisty jest bardzo ważne, a im szybciej, tym lepiej.