Socjalizacja dzieci w wieku przedszkolnym

Socjalizacja - to asymilacja ludzkich norm i wartości moralnych, a także zasady postępowania w społeczeństwie, które go otacza. Jest prowadzone socjalizacji, głównie poprzez komunikację i jako pierwsza osoba, z którą dziecko zaczyna komunikować i czują potrzebę nim - to mama (lub osoba go zastąpi), rodzina działa pierwszej kolejności «instytucja socjalizacji„.

Socjalizacja dzieci w wieku przedszkolnym - długi i wieloaspektowy. Jest to ważny krok w kierunku wejścia do świata zewnętrznego - niejednoznaczne i nieznane. W zależności od powodzenia procesu adaptacyjnego, dziecko stopniowo przybiera rolę w społeczeństwie, uczenie się zachowywać zgodnie z wymaganiami społeczeństwa, ciągle czując kruchej równowagi między nimi i ich własnych potrzeb. Te cechy w pedagogice zwane czynniki socjalizacji.

czynników socjalizacji przedszkolaka

• czynniki zewnętrzne - ustalenia zawartości i formy uspołecznienia dzieci w wieku przedszkolnym, określenia kierunków ich rozwój. Należą do wspomnianej rodziny, grupy dzieci, na przykład, w zagrodzie, centra wczesnego rozwoju, grupy hobby, przedszkola, a także kulturę i religię grupy społecznej;
• czynniki wewnętrzne - indywidualne cechy dziecka, które bezpośrednio wpływają na tworzenie się jego pogląd na świat i zdefiniować styl doświadczeniach relacjach interpersonalnych.

Problem socjalizacji osobie dzieci w wieku przedszkolnym jest jednym z bazy w pedagogice i psychologii, ponieważ jego sukces zależy od możliwości danej osoby, aby w pełni funkcjonować w społeczeństwie jako aktywnego podmiotu. Stopień socjalizacji zależy od harmonijnego rozwoju będzie przedszkolak, nauka w początkowych etapach procesu socjalizacji norm i postaw niezbędnych, aby stać się pełnym i równoprawnym członkiem ich środowisku społecznym.

Charakterystyka socjalizacji dzieci w wieku przedszkolnym

Sposoby i środki uspołecznienia osoby przedszkolaka bezpośrednio zależeć od wieku i etapu rozwoju zależą od rodzaju działalności dominującej. W zależności od wieku głównie w osobistym rozwoju dziecka są następujące:

• dla dzieci do roku najważniejsze - komunikacja w obrębie rodziny. To przez pryzmat stosunków rodzinnych i wartości są postrzegane i zrównanych podstawowe informacje o świecie zewnętrznym, tworząc wzorce zachowań;
• po roku i do około 3 lat u dzieci istnieje potrzeba komunikowania się w kolektywie dzieci. Dlatego ważne jest, aby stworzyć warunki dla możliwości pełnoprawnego komunikacji międzyludzkiej - czyli jazdy dziecka we wczesnym rozwoju grupy, na placu zabaw, w ogród. Dzieci uczą się komunikować z własnej naturze, i uczyć się wzajemnie prostych zasad współżycia w społeczeństwie, na przykład, że trzeba zaprzyjaźnić, akcji, wczuć;
• od 3 do 6 lat, głównym środkiem poznawania świata dla dziecka staje się własną mowę: uczy się zadawania pytań, budowania dialogu, aby analizować wiedzę zdobytą ustnie.

Ważne jest, aby pamiętać, że na każdym etapie socjalizacji wieku przedszkolnym występuje głównie w grze. Dlatego też stale rozwija nowe i poprawy istniejących metod rozwoju, mające na celu przedstawienie informacji w sposób prosty, przystępny postaci gry - to jest taki, który będzie interesujący.

Płeć socjalizacja dzieci w wieku przedszkolnym

Płeć - Płeć społeczna, to socjalizacja płci - definicja w procesie socjalizacji należących do jednej lub drugiej płci, a asymilacja właściwych zasad postępowania.

Sex-rola socjalizacja w wieku przedszkolnym zaczyna się w rodzinie, gdzie dziecko uczy się społeczną rolę matek (kobiety) i tata (mężczyzna) i wystaje on na swoich relacjach interpersonalnych. Dobrym przykładem socjalizacji płciowej dzieci w wieku przedszkolnym jest grać „matek i córek”, który jest wskaźnikiem przejętych norm płci rolę.

Wideo: bajki dla przedszkolaków.

Wideo: Hartowanie dzieci Jak zrobić to dobrze